» وایت پیپر اتریوم – قسمت سوم

برنامه های بلاکچینی جایگزین (Alternative Blockchain Applications )

نظریه استفاده از زیرساخت بلاکچین و کاربرد آن در مفاهیم دیگر تاریخچه ای طولانی دارد. در سال 2005 نیک زابو با معرفی مفهوم جدیدی تحت عنوان ” عناوین ملک امن با اختیار مالک” ( secure property titles with owner authority) ظاهر شد. این مفهوم سندی است که توضیح میدهد چگونه” پیشرفت های جدید در فناوری پایگاه داده تکراری” شرایطی را برای ایجاد سیستمی مبتنی بر بلاکچین فراهم کرده است. این سیستم به منظور ثبت اطلاعات اینکه چه زمینی متعلق به چه کسی است و همچنین ایجاد یک چارچوب دقیق برای مفاهیمی مانند خانه داری، تصرف ملک و مالیات زمین اهالی گرجستان، ایجاد شده است. در آن زمان هیچ سیستم پایگاه داده ی کارآمدی وجود نداشت پس عملاً این پروتکل هیچ وقت به مرحله اجرا نرسید.

بعد از سال 2009، با توسعه اجماع غیر متمرکز بیتکوین، تعدادی اپلیکیشن جایگزین به سرعت شروع به ظهور کردند.

نِیم کوین (Namecoin) که یک پایگاه ثبت داده غیر متمرکز است در سال 2010 ساخته شد. در پروتکل های غیر متمرکز مثل Tor ، Bitcoin و Bitmessege باید راهی برای شناسایی حساب های کاربری باشد تا افراد بتوانند با یکدیگر تعامل داشته باشند. اما در همه این راهکارها تنها شناسه موجود ،یک هش شبه تصادفی مانند 1LW79wp5ZBqaHW1jL5TCiBCrhQYtHagUWy است. اما اگر کسی بخواهد اسم آن را مثلاً ” جورج” بگذارد هیچ اشکالی ندارد، فقط مشکل اینجاست که اگر یک نفر بتواند حسابی به نام ‘george’ ایجاد کند، شخص دیگری هم می تواند از همان فرآیند برای ثبت ‘george’ برای خود و جعل هویت استفاده کند.

تنها گزینه برای حل این مشکل استفاده از الگوی first- to- file است که طبق آن وقنی نفر اول ثبت نام خود را انجام میدهد، دیگر نفر دوم قادر به نام نویسی نخواهد بود. Namecoin از قدیمی ترین و موفق ترین سیستم های نام نویسی است که از چنین ایده ای بهره برده است.

جهت مشاهده ادامه مقاله به آدرس وب سایت فکت کوینز مراجعه نمایید.

تگ ها : بلاکچین بیتکوین پروتکل اجماع عدد نانس

۰ نظر / ۱۰۴ بازدید